≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp徐峰盯著幾個獵鷹幫武者。
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp對于獵鷹幫,沒任何好。
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp既然幾個開,麻煩。
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp當然會客氣。≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp徐峰話語響起,都帶著好戲态,們,後續到底麼發展呢?
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp“子,敢罵們?”
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp個都勃然,個個虛妄境氣勢,斷爆發來。
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp們雙裡面,冰殺浮現,:“老子倒,幾斤幾兩?”
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp“董必成,來很久沒教訓,倒覺得,自己很厲害?”
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp另對著董必成說。
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp哢嚓!
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp而,徐峰雙卻向擂台之。
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp原來,就注力,都徐峰時候。
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp鄧曳胸,陡然被張暄撕裂開來。
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp鮮血從胸膛流淌來。
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp鄧曳滿臉暴,盯著對面張暄,:“張暄,敢陰?”
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp張暄聞言,卻緩緩:“鄧曳,癡而已,正所謂兵厭詐。”
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp“滿虛榮,讓節節獲勝,就為,最後這擊嗎?”
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp張暄臉,都平靜神。
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp開:“鄧曳,已經受傷,還繼續戰鬥嗎?”
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp“哼,老子還戰鬥。”鄧曳臉都甘,覺得自己輸得很冤枉,:“過,這之,先教訓教訓,個毛頭子。”
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp聽見鄧曳話語,很都帶著憐憫向徐峰。
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp張暄攤開雙,:“無所謂。”
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp張暄作為青宗,著獵鷹幫碧濤門厮殺,當然很滿。
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp倒些詫異向徐峰,:“這個青,方才說必勝,難來,假裝敗退嗎?”
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp“鄧哥,對付這樣廢物子,何須親自動呢?”
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp剛才個男子,們都滿臉谄眉。
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp個男子,更沖來。
≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp≈nbsp指著徐峰,:“子,現跪,給鄧哥賠禮歉,并且自斷臂,饒。”
Copyright © Fantitxt小說 All rights reserved.新筆趣閣網站地圖